جوری تو خوابگاه باهم خداحافظی میکنیم انگار آخرین باریه که همو می‌بینیم . از همدیگه حلالیت می‌گیریم چون نمیدونیم قراره کدوممون بمیره یا کدوم یکی مهاجرت کنه یا اصلا دانشگاه به روال قبلی برمی‌گرده یا نه .
همه این جریانات طی دو روز اتفاق افتادن . واقعا انسان از فردای خودش خبر نداره همینه .
خیلی حس و حال و وضعیت بدیه
من تا قبل اینکه کانالای تلگرامی رو بگردم خوب بودم :"
منم به چند تا از دوست‌های نزدیکم گفتم شاید فرصت کوتاهی داشته باشیم اما اگر رفتم اون‌طرف بازم منتظرم تا از نو باهاتون دوست شم...
ان‌شالله عاقبت بخیری همه .
یا تمام می‌شویم یا تمام میکنیم
یک بار برای همیشه....
ممکنه خیلی طولانی بشه . خیلی خیلی طولانی .
یادمه یکی میگفت کشور رو سمت جنگ نبرید... کسی باور نمیکرد و میگفتن داره به بهونه ی جنگ با آمریکا رابطه برقرار میکنه...
یک متنی بود خوندم مربوط به همین قضیه مذاکرات و جنگ یهویی وسط مذاکرات و اینا . جالب بود .البته جنگ از طرف ما نبود .
