فکر کنم‌تو همه‌ی خوابگاه‌ها، حداقل دخترونه‌ها.. ازین فال‌گیرا باشه‌ :)

الهی بگردم

آخ به قربون شما دوتا که همو دوست دارین

خوش باشین

اگه بتونی همینقدر که دوسش داری براش تغییر کنی خوبه، اگه نه که مفت نمی ارزه

ببین منم یه رابطه ی یه طرفه دارم، یعنی اصلا نباید جایی بگم ازش، نه خبر داره، نه باید خبردار شه، نه کسی باید بفهمه، ولی خب مقصر من نیستم، کار دله، من به خاطرش خیلی تغییر کردم، از قلیون کشیدن هر روز و شبه رسیدم به دو نیم ساعته تو پارک ملت مشهد.... از عصبانیت رسیدم به آرامش و متانت و درستکاری....

آره

همش به نفع من شد

چون میدونم اون هیچ وقت مال من نمیشه...

خخخخخ

آخی:) از دست این حس که هر اتفاقی باعث میشه یادش بیفتی و نیشت تا بناگوش باز میکنه

کاملا میفهمم:)

متنی رو که تجربه کرده باشی و درکش کنی تا مغز استخون آدم نفوذ میکنه...! 

چه نسل جذابی هستین...

برخی پختگی هاتون رو نسل قبلی تو پنجاه شصت سالگی به دست می آورد....

اون وقت شما حوالی بیست سالگی، راحت از معشوق و نرسیدن اما گذشتن و درگیر نبودن و به یادش دل خوش بودن، حرف می‌زنید...

خب همین که کسی هست که شما رو دوست داشته باشه یعنی از من سه هیچ جلویی. لبخند خودش آغازی برای خنده ست.