نمیدانم آن دنیا احساسات آدم ها چگونه محاسبه میشود .
ثواب ؟ گناه ؟ خنثی ؟
مثلا خدا می آید میگوید چرا انقدر درگیر آدمی بودی و ذهن و فکر و انرژی ات را برایش گذاشتی ، در حالی که میتوانستی کار های بهتری انجام دهی ؟
یا نمیگوید نعمت عقل و احساس را چرا انقدر بیهوده خرج کردی ؟
نمیدانم .
یادم می آید انقدر عذاب وجدان داشتم و از این عذاب خسته بودم که در دفتر آبی رنگم به خدا نامه نوشتم " خدایا ، ببخشید ، فقط همین امسال ... بعدش دیگه فراموش میکنم . "
الان 4 سال از آن یکسال گذشته .
خدایا . بیا خودت پاکش کن . من پاک کن ذهن ندارم .